| O Gün Sessizliğimle başbaşa kalmıştık, Yine sensizliğin vurduğu, O günlerden bir gün. Ve gözlerim hep seni aradı ufukta, Dönmeyeceğini bile bile. Ben usandım artık ama gönül uslanmıyor, Ona engel olamıyorum, Ve alıp götürüyor beni sahile, Dalga misali atıyor kayalıklara dönmeyeceğini bile bile. |
*yt* |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder